Kitesurfing

sport wodny, odmiana surfingu, technicznie podobny do windsurfingu, jednak różni się znacząco w sposobie prowadzeniu deski – prowadzi się ją tak jak podczas jazdy na fali, na krawędzi (podobnie do snowboardu), w windsurfingu natomiast deska prowadzona jest płasko. Od tego ostatniego różni się także konstrukcją pędnika - zamiast klasycznego żagla używana tu jest odmiana latawca-paralotni utrzymywanego przez żeglującego kitesurfera w znacznej odległości, na uprzęży. Marzenia o tym, żeby wzbić się w powietrze, okiełznać demona prędkości i poczuć swobodę obcowania z naturą zawsze towarzyszyły człowiekowi. W efekcie połączenia kilku dyscyplin sportowych na początku lat 90 powstał kitesurfing. Jest to sport w którym można znaleźć elementy windsurfingu, jazdy na wakeboardzie, oraz puszczania latawców. Patrząc na zawodników z czołówki skaczących na wysokość 10 m i odległość 30 m można nabrać apetytu na chwile w przestworzach. Wbrew pozorom nie jest to takie trudne, na jakie wygląda. Potrzebne są tylko chęci...:)

• Uprząż składa się z czterech (dawniej dwóch) linek długości rzędu kilkudziesięciu (27) metrów, haka mocującego dwie z linek do specjalnego trapezu oraz drążka sterowniczego (baru), do którego przymocowane są dwie pozostałe linki. Trapez może stanowić siedzisko dla kitesurfera lub obejmować go w pasie (rysunek z boku). Niektórzy kitesurferzy pływają niewpięci do trapezu, wykonując jednocześnie różne zaawansowane triki (np. handlepassy polegające na przełożeniu baru z jednej ręki do drugiej za plecami, podczas skoku).
• Deski produkowane z przeznaczeniem do kitesurfingu mają długość od 1 do 2,5 metrów i niewielką wyporność, ale niektórzy używają także zwykłych (niespecjalizowanych) desek surfingowych. Specjalizowane deski utrzymują się samodzielnie na wodzie, ale toną pod ciężarem człowieka. Podczas żeglowania utrzymują się na wodzie dzięki sile ciągu latawca. Konkretny kształt, długość i wyporność dobiera się do upodobań i umiejętności kitesurfera (większe są odpowiednie dla początkujących).
• Latawiec, służący za źródło energii napędowej może mieć powierzchnię od kilku do ponad dwudziestu metrów kwadratowych (wymiar jest podany zwykle na zewnętrznej części latawca w metrach).